piątek, 31 sierpnia 2012

Iguazú, argentyński cud natury

Na pogranicznu Argentyny i Brazylii, w pobliżu granicy z Paragwajem, znajduje się cud natury wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. To zespół 275 kaskad mający aż 2,5 km szerokości w kształcie półkolistym - dlatego to najpotężniejszy wodospad na świecie, chociaż nie jest największy. Najwyższa z nich, "Czarcia Gardziel", znajdująca się przy rozwidleniu rzeki Iguazú ma 82 m wysokości. 

Wodospady Iguazú znajdują się w regionie lasów deszczowych, można tam znaleźć wiele niezwykłych gatunków zwierząt oraz roślin.

Nazwa "Iguazú" pochodzi z języka Tupi lub Guarani, "y" oznacza "woda", a "ûasú" oznacza "wielki". Legenda głosi, że bóg planował poślubić piękną kobietę o imieniu Naipí, która uciekła z kochankiem, śmiertelnikiem o imieniu Tarobá w kanu. W furii, bóg pociął rzekę, tworząc wodospady i potępił kochanków.

Pierwszym Europejczykiem, który znalazł wodospady był hiszpański konkwistador Alvar Núñez Cabeza de Vaca w 1541 roku.





wtorek, 28 sierpnia 2012

Javier Bardem i Penélope Cruz


2007. Spotkali się na planie filmu Woody Allena Vicky Cristina Barcelona (za rolę Marii Eleny później Penélope dostała Oscara). Zagrali parę byłych małżonków z burzliwą przeszłością. Połączyło ich gorące uczucie także poza planem.

2010. Na początku lipca na wyspach Bahama odbyła się prywatna ceremonia zaślubin Penélope Cruz i Javiera Bardema. 22 stycznia 2011 urodził się ich syn, Leonardo.



...
Jednak ta historia zaczęła się wiele lat wcześniej.

bardem, cruz
1992. Młodziutka osiemnastoletnia aktorka, Penelope Cruz, została wybrana do głównej roli w komedii Bigasa Luny, Jamón, jamón. To pierwsza pełnometrażowa produkcja,  w której bierze udział. W filmie gra także Javier Bardem, o 5 lat od niej starszy. Łączy ich romans. Jednak Penélope nie jest gotowa na stały związek, oboje są początkującymi aktorami z karierą przed sobą.





poniedziałek, 27 sierpnia 2012

FC Barcelona czy Real Madryt?



FC Barcelona i Real Madryt dwa to najbardziej popularne kluby piłkarskie w Hiszpanii (oraz z największą ilością sukcesów na koncie). Obecnie FC Barcelona jest najlepszą drużyną w Hiszpanii. Ma dużo lepszych graczy niż Real Madryt, piłkarzy najlepszych na świecie, odnoszących sukcesy także w barwach swoich reprezentacji narodowych.
Jednakże, jeśli spojrzeć na historię obu drużyn, to trzeba przyznać, że Real Madryt jest lepszy. Wygrali La Liga (The Primera División) 32 razy, natomiast Barcelona tylko 21 razy. Real Madryt wygrał Ligę Mistrzów UEFA 9 razy, podczas gdy Barcelona 4 razy. Teraz, Real Madryt wygrał "El Clasico" (rywalizacja pomiędzy Realem Madryt i FC Barcelona) 69 razy, a Barcelona 64 razy.
Piłkarze obu drużyn grają razem w reprezentacji Hiszpanii, która jest obecnym Mistrzem Świata i Mistrzem Europy.
Real Madryt i FC Barcelona mają miliony fanów i fanek na całym świecie (każdy z klubów ma ponad 30 milionów fanów na facebooku), których przyciąga wysoki poziom gry, a także przystojni piłkarze. :)

sobota, 25 sierpnia 2012

Blanca Suárez


Blanca to młoda dobrze zapowiadająca się hiszpańska aktorka (rocznik 1988), której kariera właśnie nabiera tempa. W wieku 12 lat zaczęła szkołę teatralną, od 2007 roku grała w serialu Internat, a na dużym ekranie zadebiutowała w filmie Eskalofrío (2008). Gra już w drugim filmie Almodovara (Przelotni kochankowie), za poprzedni (Skóra, w której żyję u boku Antonio Banderasa) nominowano ją do prestiżowej nagrody Goya. Obecnie świetnie radzi sobie w serialu Statku (razem z Mario Casas)wciąż zdobywając nagrody i nominacje.

Miała kilka sesji fotograficznych, między innymi dla magazynów DT, Elle, FHM, In Style, MAN i Vogue.

Od 2011 roku Blanca spotyka się z aktorem Miguelem Ángelem Silvestre.

znalezione na youtube: wywiad i Blanca w roli modelki

piątek, 24 sierpnia 2012

Cień wiatru (La sombra del viento), Zafón 2001

zdjęcie autorstwa Francesc Català-Roca, które zostało użyte na okładce książki

Magiczna książka, która przenosi nas do Barcelony sprzed 60 lat. Świat książek i tajemnic. Trafiłam na nią przypadkiem, na półce kolegi. Carlos Ruiz Zafón, autor Cienia wiatru bywa nazywanym "hiszpańskim Coelho", ale też porównywany jest do Umberto Eco. Powieść stała się bestselerem na całym świecie, sprzedaje się w milionach egzemplarzy.

Cień wiatru to opowieść o niespełna jedenastoletnim chłopcu, Danielu, w którego ręce trafiła tajemnicza książka z Cmentarza Zapomnianych Książek - Cień wiatru Juliana Caraxa. Zaciekawiony powieścią Daniel stara się dowiedzieć czegoś więcej o autorze, a także poszukuje innych jego książek, a wtedy wszystko zaczyna się komplikować...

W książce użyto zdjęć Francesca Català-Roca, znakomitego fotograf hiszpański. Jego prace przedstawiały Katalonię, a przede wszystkim Barcelonę.

czwartek, 23 sierpnia 2012

El Barco


Globalny kataklizm, spowodowany groźnym wypadkiem w Genewie akceleratora cząstek, będzie prowadzić do przeżycia przygody życia przez załogę i studentów szkoły-statku Estrella Polar (gwiazda polarna). Izolacja i świadomość, że mają tylko siebie, prowadzi do różnych emocji i wydarzeń, a statek stanie się ich jedynym domem.

El Barco (Statek) to hiszpański serial sensacyjny, który premierę miał w 2011 roku i obecnie cieszy się dużą popularnością w kraju i za granicą. Serial reżyserują David Molina Encinas, Fernando González Molina, Jesús Colmenar, Sandra Gallego. Do tej pory powstały dwa sezony, na rok obecny zapowiadana jest premiera trzeciego. W serialu występują między innymi: Mario Casas, Blanca Suárez, Irene Montalà, Luis Callejo, Juan Pablo Shuk. Produkcja dostaje wiele nagród i nominacji na festiwalach w Hiszpanii (między innymi dla Mario Casas oraz Blancy Suárez).


Antoni Gaudí i jego Barcelona


„To miasto ma czarodziejską moc, wie pan o tym, Danielu? 
Zanim się człowiek obejrzy, wejdzie mu pod skórę i skradnie duszę.”
Carlos Ruiz Zafón (z książki Cień wiatru)

Barcelona jest stolicą Katalonii, położona jest na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Miasto znajduje się pomiędzy rzekami Llobregat i Besos, na południe od Pirenejów. Barcelona jest jednym z najbardziej popularnych miejsc w Europie, z milionami ludzi odwiedzającymi co roku. Miasto słynie z dziewiętnastowiecznej architektury modernistycznej. Najbardziej znane budynki zostały zaprojektowane przez Antoniego Gaudiego.

Sagrada Família

Niedokończona Świątynia Pokutna Sagrada Família (Święta Rodzina), symbol Barcelony, to dzieło Antoniego Gaudiego (całe nazwisko to Antoni Plàcid Guillem i Cornet), najbardziej znanego hiszpańskiego architekta żyjącego w latach 1852-1926. Ta secesyjna świątynia to najważniejsza budowla zaprojektowana przez Gaudiego, poświęcił jej wiele lat życia, a także został w niej pochowany. Jednak to nie był jedyny architekt pracujący nad budową Sagrada Família - pierwszym architektem świątyni został Francisco de Paula del Villar, jednak już po roku pracę przejął Gaudí.

Na jego dzieła miało także wpływ to, że uczył się w szkole pijarskiej oraz przez całe życie był związany z Kościołem. Obecnie trwa proces beatyfikacyjny Gaudiego.

W 2010 roku Benedykt XVI konsekrował Świątynię Sagrada Família podnosząc ją do godności bazyliki mniejszej. Budowa trwa nadal, jej koniec przewidziany jest na lata 2026-2028.

 Casa Milà
 Casa Milà (dach)

Po Sagrada Familia, Casa Milà (nazywana też La Pedrera) jest prawdopodobnie drugim najbardziej popularnym budynkiem Gaudiego w Barcelonie, a także największym zaprojektowanym przez niego domem. Powstawała w latach 1905-1910. To ostatni projekt Gaudiego przed świątynią Sagrada Família. Pedro Milà i Camps, bogaty biznesmen, będąc pod wrażeniem Casa Batlló, ekspresjonistycznego budynku zaprojektowanego przez Gaudiego, zlecił architektowi budowę budynku mieszkalnego na placu narożnym przy Passeig de Gracia, w dzielnicy Eixample. W wyniku powstał budynek mniej kolorowy, niemniej jednak jeszcze bardziej niekonwencjonalny niż Casa BatllóCasa Milà Zbudowana jest w całości z naturalnego kamienia. Wiele osób uważa, że najciekawszym miejscem całego kompleksu jest dach, jest prawdopodobnie najbardziej intrygującą częścią budynku. Znajduje się tam szereg surrealistycznych kolorowych kominów. Dach posiada również ławę podobną do tej w Parc Güell. Od szczytu Casa Milà, rozciąga się piękny widok na dzielnicę Eixample.

 Casa Batlló

Dom został wybudowany w latach 1875 i 1877. W 1900 roku został kupiony przez bogatego przemysłowca Josepa Battló Casanovas, który zlecił Gaudíemu zburzyć stary dom i zaprojektować nowy. Gaudí jednak przekonał Battló aby przebudować istniejący budynek. W latach 1904 i 1906 Gaudí przeprojektował elewację i dach, dodano dodatkowe piętro i całkowicie przebudowano wnętrze. Gaudí wykorzystał kolory i kształty związane z morskim życiem jako inspirację dla swojej twórczości.
Señor Batlló mieszkał w dolnych kondygnacjach z rodziną, a górne piętra były wynajmowane. 

 Park Güell

Park Güell uważany jest przez niektórych za najpiękniejszy park świata. Ten popularny park zaczynał jako projekt deweloperski. Eusebi Güell, znany przemysłowiec kataloński, nabył 17 hektarową pagórkowatą działkę w dzielnicy Gracia, na północ od Barcelony. Chciał, aby włączyć do obszaru mieszkalnego ogród w stylu angielskim. Planowano 60 budynków mieszkalnych, a także kilka budynków użyteczności publicznej.

W 1900 Güell zlecił swojemu przyjacielowi i protegowanemu Antoniemu Gaudiemu rozwój projektu. Przy wsparciu ze strony innych architektów, w tym Josep M. Jujol i jego ucznia Francesc Berenguer, Gaudí pracował na wsi w ogrodzie aż do 1914, kiedy stało się jasne, że projekt był handlową porażką: Güell nie sprzedał ani jednego domu. W 1918 r. miasto otrzymało nieruchomość w 1922 została otwarta dla publiczności w parku.

Colònia Güell

Colonia Güell powstał w 1890 roku z inicjatywy Eusebiego Güell, w gminie Santa Coloma de Cervelló, gdzie przeniósł się z busines włókienniczy, obecnie jest to część Barcelony.

Konflikty społeczne w Barcelonie w tym czasie doprowadziły go do wybudowania nowej fabryki wyposażonej w najnowocześniejszy sprzęt poza miastem, jako parku przemysłowego - domy robotnicze obok fabryki, tworząc miejski kompleks społeczny i gospodarczy, nadzorowany przez firmę.

W przeciwieństwie do większości właścicieli nieruchomości przemysłowych w Katalonii, Eusebi Güell był za poprawą warunków socjalnych pracowników  sponsorował imprezy kulturalnych. On zapewnił zaplecze kulturowe, religijne i socjalne w Colonia Güell, które zostały zbudowane w bieżącym stylu modernistycznym przez różnych architektów, przede wszystkim Antonia Gaudíego, który był odpowiedzialny za Kościół.

W Barcelonie powstał słynny film Woodego Allena Vicky Cristina Barcelona, który nawiązuje do tematyki architektury Gaudiego.


wtorek, 21 sierpnia 2012

Carolina Herrera


Carolina Herrera, czyli Mari­a Carolina Josefina Pacanins y Nino urodziła się w 1939 roku w Caracas (Wenezuela). Była drugim dzieckiem Guillermo i Marii Cristiny Pacanins. Herrera pochodzi z długiej linii wenezuelskich ziemian. W wieku 13 lat była na pierwszym pokazie Couture, Cristobal Balenciaga, w Paryżu z babcią. Carolina dorastał w świecie, gdzie kobiety nosiły tylko couture (ubrania szyte na zamówienie, w pojedynczych egzemplarzach, obecnie często ekstrawaganckie).

Carolina od 1980 roku mieszka i projektuje w Nowym Jorku, w latach 70. i 80. uważana była za najlepiej ubraną kobietę na świecie. Jej klientki to między innymi Jacqueline Kennedy Onassis oraz Renée Zellweger. Jej przedsiębiorstwo modowe powstało w 1980 roku.

Carolina zaczęła projektować bardzo późno - swoją pierwszą linię zaprezentowała w wieku 40 lat. W 1988 Herrera wydała swoje pierwsze perfumy.

Obecnie współpracuje ze swoją córką, Caroliną Adrianą, którą też określa jako jedną z inspiracji.


poniedziałek, 20 sierpnia 2012

Miesiące, pory roku, dni tygodnia, daty po hiszpańsku.


Los meses del año
  1. enero
  2. febrero 
  3. marzo
  4. abril 
  5. mayo
  6. junio 
  7. julio 
  8. agosto
  9. septiembre, setiembre 
  10. octubre
  11. noviembre
  12. diciembre
Wszystkie nazwy miesięcy po hiszpańsku są rodzaju męskiego (el enero, el febrero)

Las estaciones


  • el invierno — zima
  • la primavera — wiosna
  • el verano — lato
  • el otoño —  jesień


  • la estación lluviosa — pora deszczowa
  • la estación seca — pora sucha


  •  Días de la semana
    • lunes
    • martes
    • miércoles
    • jueves
    • viernes
    • sábado
    • domingo
    Fechas
    ¿Qué fecha es hoy? - jaka jest dziś data?
    Es el tres de febrero. - jest 3 lutego
    Es el diez de diciembre. - jest 10 grudnia
    Es el veintinueve de agosto. - jest 29 sierpnia

    ¿Cuándo es tu cumpleaños? - kiedy są twoje urodziny?
    Es el doce de noviembre. - 12 grudnia

    el segundo — sekunda
    el minuto — minuta
    la hora — godzina
    el día — dzień
    la semana, el septenario — tydzień
    la quincena — dwa tygodnie/15 dni
    el mes — miesiąc
    el semestre — 6 miesięcy/semester
    el año — rok
    el lustro — 5 lat
    el decenio, la década — 10 lat, dekada
    el siglo — wiek
    el milenio — millennium
    el cron — milion lat
    el eón — 1000 000 000 lat


    środa, 15 sierpnia 2012

    Tengo ganas de ti (Fernando González Molina)



    W ostatnich latach sporą popularnością, szczególnie wśród nastoletniej publiczności, cieszył się film Trzy metry nad niebem (Tres metros sobre el cielo) z 2010 roku. Natomiast tego lata premierę miała druga część - Tylko ciebie chcę (Tengo ganas de ti) w reżyserii Fernando González Molina, kontynuacja przygód buntowniczego Hache (Mario Casas), który wraca po roku z Londynu i nadal ma sporo problemów, ale poznaje nową dziewczynę, Gin (Clara Lago), mając nadzieje, że ona pozwoli mu wybić z głowy Babi.

    Akcja filmu znów toczy się w pięknej Barcelonie. Obraz powstał na podstawie powieści Federico Moccia.

    Od czasu premiery pierwszej części, odtwórca głównej roli (Mario Casas) cieszy się ogromną popularnością i stał się obiektem westchnień nastolatek :)


    niedziela, 5 sierpnia 2012

    Gilda, argentyńska legenda

    Gilda, czyli Miriam Alejandra Bianchi urodziła się w Buenos Aires. Gilda rozpoczęła karierę w wieku 27 lat, mając męża i dwójkę dzieci. Wcześniej pracowała jako nauczycielka przedszkolna. Wszystko zmieniło się gdy przeczytała ogłoszenie w gazecie, w którym szukano wokalistki do zespołu.

    Miriam przybrała pseudonim Gilda, na cześć femme fatale graną przez Ritę Hayworth w filmie o tej samej nazwie. Na początku swojej nowej kariery spotkała Toti Gimeneza, kompozytora i klawiszowca, który później stał się jej partnerem (rozstała się z mężem). Obecnie Toti jest oskarżany o fałszowanie legendy Gildy. To on przekonał ją, aby kontynuować karierę solową i wspierał w walce z firmami fonograficznymi, które wierzyłi, że świat piosenkarzy muzyki popularnej był wyłącznie dla mężczyzn.
    Gilda rozpoczęła krótką, ale udaną karierę, dzięki czemu zdobyła wiele złotych płyt, platynowych płyt i podwójne platyny.

    W dniu 7 września 1996 r., na drodze krajowej nr 12 w Argentynie, ciężarówka staranowała samochód. Siedem osób zginęło: Gilda, jej matka, jej córka Mariel, trzech muzyków i kierowca autobusu.

    Największe hity Gildy to Fuiste, No me arrepiento de este amor, No es mi despedida, Corazón valiente i Como tú. Gilda była bardzo popularna w całej Ameryce Południowej (szczególnie w Argentynie), dziś jest legendą. Po jej śmierci wielu fanów nadało jej status świętej, ponieważ, jak mówią, dokonała kilku cudów.


    No me arrepiento de este amor